Na enkele weken van windstilte is het tijd om terug wat van ons te laten horen. Aan alle mensen die weken vruchteloos zaten te wachten op een tekstueel teken van leven vanwege de C-reserven: Onze excuses. Het was de laatste tijd moeilijk om tijd te vinden voor een deftig verslag. Al geven we toe dat de mindere resultaten geen bevorderende factor waren. Maar! Bij deze beloven we ons te herpakken. In wat volgt doen we een korte round-up van de laatste weken!

Eind oktober in Grobbendonk (foto) begint het allemaal nog veelbelovend. Het ging toen om een vooruitgeschoven wedstrijd die al op vrijdagavond werd afgewerkt. Bij winst kwamen we voor minstens 24u aan de leiding, een mooie motivatie. En inderdaad, we lieten die kans niet liggen. Grobbendonk werd, onder meer dankzij enkele doelpunten van Kik, vlotjes opzij geschoven met 0-5. Feestvreugde alom, het leek alsof enkel de winterstop onze stoomtrein zou kunnen stoppen. Maar… één week later speelden we zo ongeveer de zwakste wedstrijd uit de geschiedenis van de Reserven C. Een futloos rood-groen verliest met 0-2. Geen man die het beter beschreef als de erg ontgoochelde Koen Hendrickx. Een kleine bloemlezing: verschrikkelijk, degoutant, kei slecht… hij strooide niet bepaald met complimenten. Maar, we moeten hieraan toevoegen dat hij wel recht van spreken had. Het was nota bene tegen zijn ex-club Oostmalle. Bovendien gaf hij na de wedstrijd een vat, in de veronderstelling dat we zouden gewonnen hebben… Ach Koen, bij deze weet je weeral dat je het vel van de beer… Je weet hoe dat gaat. Maar, bij deze in naam van de hele ploeg: Sorry Koen.

Een weekje later maakten we ons klaar voor een grote vergeldingsactie voor de wanprestatie van de week ervoor. In Pulderbos creëerden we een karrevracht aan kansen, maar scoren bleek die dag o-zo moeilijk. Met de rust stonden we nog 0-1 voor, maar na rust kregen we het deksel op de neus. O.a. twee strafschoppen (waarvan één zeer discutabel) zorgden plots voor een 3-1 achterstand. De aansluitingstreffer van Siebe Jacops was enkel van nut voor de statistieken: 3-2. Goed gespeeld en toch verloren, de ontgoocheling achteraf was zo mogelijk nog groter dan tegen Oostmalle. Toen waren we echt slecht, maar in Pulderbos verdienden we altijd de 3 punten. Hoe dan ook, na Pulderbos keken we tegen een achterstand van 7 punten aan t.o.v. leider Vosselaar.

Afgelopen weekend maakten we ons op voor de derby tegen Halle, het nummer 3 in de klassering. We speelden zo mogelijk nog beter als op Pulderbos, maar het volstond niet voor de volle buit. We bleven steken op 3-3. Toch overheerste achteraf tevredenheid. We vochten voor elke bal en toonden een schitterende teamspirit. We kwamen tot 3x toe terug van een achterstand en lieten na een schitterende tweede helft de kans op de overwinning liggen. Weer met punten gemorst, we zeggen het niet graag, maar aan de titel moeten we niet meer denken. Al kan het snel gaan in voetbal… dus ergens in ons achterhoofd moet de titelwaakvlam blijven branden. We moeten komende weken positief blijven. We speelden de laatste twee weken prima, de beloning moet en zal snel volgen. Daarnaast komen er met Lille en Vosselaar thuis nog twee razend interessante tegenstanders over de vloer voor de winterstop. Komt daar nog bij dat ene Koen Hendrickx weer fit is na zijn zware schouderblessure, ook dat is een opsteker. Kortom…we moeten het even match per match bekijken en dezelfde vechtlust aan de dag leggen als de voorbije twee weken. We zijn beter bezig dan de resultaten de jongste weken doen geloven. De voetbalgoden gaan ons niet blijven tegenwerken, daar steken onze sponsors hun vele geld voor in het vuur… No c’s no glory!!!