Reserven C denderen over tegenstand: Poef!

Geen nieuws is goed nieuws. Daarom dat u tot op heden hebt moeten wachten voor het eerste verslag in een hopelijk lange reeks over de C-reserven van KFCE Zoersel. Laat ons beginnen met de tijd terug te spoelen naar begin augustus. Na een ontgoochelend seizoen vorig jaar werden de koppen afgelopen zomer weer bij mekaar gestoken. Topoveleg op het hoogste niveau heet dat dan. Versterking was een noodzaak als we dit jaar weer voor het allerhoogste wilden gaan. Zo gezegd zo gedaan. Bij onze A –reserven gingen we Dennis Van Hofstraten halen. Een balvaste spits met een neus voor goals die zijn hart verloren is aan de Bosuil. Weeral een bewijs dat een mens niet perfect kan zijn. Bij een lokale caféploeg in Oostmalle kochten we Koen Van Zele weg. Snel in de eerste meters, flitsende dribbel en een puntgave techniek zijn enkele kwaliteiten uit zijn brede arsenaal. Verder gingen we ook shoppen bij onze U 21. Met Christophe Bulcke haalden we een warrior van het zuiverste karaat binnen. Sneller dan zijn schaduw en beenhard in het duel. Een man van bal of vlees, altijd één van de twee of beiden. En dan, last but nog least strikten we Jonas Van Den Langenbergh. Groot, sterk en nog snel ook. Bovendien is hij een publieksspeler die er niet vies van is om de show te verzorgen.

Met een kern van zo’n 24 spelers vatten we de voorbereiding aan onder leiding van onze speler – trainer Poi Verwilt. Een onderonsje met de B’s draaide uit op een 4-2 nederlaag, maar een weekje later vloerden we Kessel wel met 5-1. Na zware Brandweerfeesten waar enkele spelers duidelijk te diep in het glas hadden gekeken, draaide onze klassieker tegen Den Drengel uit op een vernedering pur sang: 2-8. Maar ach…misschien was het wel de nederlaag die we nodig hadden om ons helemaal op scherp te zetten voor de competitieopener op Zandhoven.

Op 3 september begon onze jacht op de titel. Jawel, KAMPIOEN! No C’s no glory! Dit jaar moet en zal het gebeuren. Wij en niemand anders. Da’s het duidelijke opzet. De eerste match van ons seizoen bleek dan niet meer dan een opwarmer. Zandhoven C was niet één, niet twee maar misschien wel een maat of 10 te klein. Een ruststand van 0-8 na een eerste helft waarin het ‘feel the madness’-gevoel van Tomorrowland bij de supporters duidelijk aanwezig was. Na rust dikten we nog verder aan tot 0-12. Paralympiër Forian Van Acker zou het samenvatten als: POEF!

Een weekje later waren we duidelijk nog niet uitgepoeft. Dit keer gaf Zandhoven D ons partij. Een moedige bende die we huiswaarts stuurden met 7 tegengoals in de rugzak. Eindstand 7-0. Op speeldag 3 moesten we naar Lille, ex-club van Dennis Van Hofstraeten. Gingen we vorig jaar nog twee keer kansloos ten onder tegen deze club, dan draaiden we dit jaar de rollen wel even om. Onder leiding van een geniale Van Hofstraeten pakten we makkelijker dan verwacht de scalp van Lille met 1-5. 9 op 9..

Gisteren kregen we dan Grobbendonk over de vloer. Een half uur hielden ze de schijn hoog en leken ze ons pijn te kunnen doen. Iedereen wreef dan ook zijn ogen uit toen het na een kwartiertje 0-1 stond voor de bezoekers. Een slappe start, onderschatting, geen idee. Feit is wel dat we daarna de rug rechtten en onze tegenstander door de gehaktmolen haalden.
Poef poef poef en de scheve situatie stond al recht bij de rust: 3-1. Na rust gingen we dan helemaal loss. Grobbendonk lag zowel fysiek als mentaal tegen het canvas. Fysiek zelfs onder de grond. Eénrichtingsverkeer was dan ook het gevolg. Enfin, na 90 minuten blonk de 10-1 op het scorebord. Opnieuw een tegenstander vernederd, het gaat lekker. Held van de dag was Koen Hendrickx met 5 goals. Dat deze man 14 kilo lichter weegt en loopjes van 20 km doet met de glimlach heeft er ongetwijfeld iets mee te maken. Jonas Van den Langenbergh toonde met 2 doelpunten dat ook hij in vorm aan’t komen is. Alleen moet hij nog wat werken aan zijn doelpuntvieringen. Zijn CR-7 viering na zijn tweede goal gisteren ging helemaal de mist in. En als zelfs Jorre Koninkx begint te scoren weet u wel hoe goed het zit bij de C-reserven. 34 goals na 4 wedstrijden en slechts twee goals tegen. Wie beter doet trakteren wij op een vat. Niet Alice, maar wel de C-reserven zijn in wonderland.

Als u enige misplaatse arrogantie opmerkt in dit verslag dan moet u het ons voor één keer vergeven. De flow is goed, de winfies zijn heerlijk, kortom we zitten right on track. Volgende week trekken we naar Vorselaar. Daar gaan we jagen voor een 15 op 15. Als we de nodige inzet aan de dag leggen en deze week weer stevig trainen, zijn we verre van kansloos. Prepare for glory!

JS